Húsvörðurinn hafði fundið bein í ofni á rannsóknarstofunni og þar fundust einnig hnappur, smámynt, og fleiri beinaleifar, þar á meðal kjálkabein. Loks fannst efri bolur; handleggja- og höfuðlaus, loðinn og að hluta til brunninn og blóðugur fatnaður. Borgin iðaði af getgátum vegna hvarfs læknisins og hver fiskisagan á fætur annarri fékk líf og náði flugi.…

Hann braust inn í krá í Mülheim am Rhein, þar rakst hann á níu ára gamla, sofandi stúlku. Hann kyrkti stúlkuna og skar síðan á háls og fékk, að eigin sögn, sáðlát þegar blóðið draup úr sári barnsins á gólfið. Daginn eftir fór hann á krá, sem var gegnt morðstaðnum, í þeim tilgangi einum að…

Í ítarlegri yfirlýsingu sagði morðkvendið frá afdrifum eins fórnarlambs síns: „setti ég líkamshlutana í pott, bætti við sjö kílóum af vítissóda, sem ég hafði keypt til að búa til sápu, og hrærði í þangað til allt var orðið að þykkum, dökkum vellingi sem ég hellti í nokkrar fötur sem ég tæmdi í nálæga rotþró.“ Hún…

Það var smávaxin og veikbyggð kona, íklædd svörtum fatnaði með svart og hvítt sjal yfir herðarnar, í raun aumkunarverð manneskja, sem var leidd af tveimur lögreglumönnum. Hún eitrað fyrir fórnarlömbum sínum og virtist þá engu skipta hvort um var að ræða börn eða fullorðið fólk. Í sakamáli vikunnar segir af morðkvendinu sem sagðist jafnsaklaus og…

Hann var svikahrappur hinn versti og skirrtist ekki við að myrða ef það hentaði markmiðum hans. Hann strauk að heiman setán ára að aldri og skildi eftir sig slóð svika allar götur þaðan í frá. Í sakamáli vikunnar heyrum við um morðingjann með mörgu nöfnin, lífshlaup hans, ódæði og endalok.